Η ελληνική γλώσσα στην Κροατία: Χθες, Σήμερα, Αύριο
Abstract
Η παράδοση των κλασσικών γλωσσών είναι πολύ διαδεδομένη στην Κροατία. Σο πρώτο Κλασσικό Λύκειο ιδρύθηκε το 1607 από τους Ιησουΐτες στα πλαίσια του προγράμματος της πνευματικής ανάπτυξης των περιοχών με τις κοινότητές τους. Αυτό το πρόγραμμα ήταν βασισμένο στη σύνθεση της κλασσικής εκπαίδευσης και του ηθικού κώδικα των Φριστιανών. Από την ίδρυσή του, το πρώτο Κλασσικό Λύκειο στο Ζάγκρεμπ δραστηριοποιείται ακατάπαυστα, μεριμνώντας αδιάλειπτα για την παράδοση των κλασσικών γλωσσών, με αποτέλεσμα οι κλασσικές γλώσσες σήμερα να διδάσκονται στη δευτεροβάθμια, αλλά και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε δεκαέξι κλασσικά λύκεια, ως υποχρεωτικό μάθημα. Σε έξι δημοτικά σχολεία διδάσκονται τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά ως μάθημα επιλογής. Παρόλο αντιμετωπίζεται πρόβλημα ότι διδασκαλία, αλλά και η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας στην Κροατία, ακόμα και σε πανεπιστημιακό επίπεδο ερμηνεύει την εξέλιξή της έως και τη Βυζαντινή περίοδο, εριορίζοντας την Αρχαία Ελληνική και αγνοώντας την ύπαρξη της Νεοελληνικής (καθαρεύουσας και δημοτικής) ως αποτέλεσμα διαχρονικής εξέλιξης μιας γλώσσας. Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι η αρχαία μορφή επιβιώνει και στη σημερινή γλώσσα, όπως και η καθαρεύουσα, η οποία σε λιγότερο ή μεγαλύτερο βαθμό μαρτυρείται στη λογοτεχνία και τον επίσημο λόγο. Παράλληλα, είναι γεγονός ότι η αρχαιομάθεια αποτελεί μεγάλη διευκόλυνση για την αντίληψη τής νεοελληνικής, κυρίως στο γραπτό λόγο. Είναι δεδομένο ότι πολλοί φιλόλογοι είναι αυτοδίδαχτοι και χειρίζονται τη νεοελληνική μόνο σε επίπεδο ανάγνωσης. Όταν πρόκειται για κείμενο τής καθαρεύουσας, η ανάγνωσή τους είναι πλήρης, άνετη. Είναι αναμφισβήτητο ότι τα νεοελληνικά αποτελούν εξέλιξη τής γλώσσας, η οποία στο διάβα τών αιώνων πέρασε από διάφορες φάσεις και μορφές. Η εξέλιξη αυτή είναι ευνόητη για τη σύγχρονη εποχή. Εντούτοις είναι πολύ σημαντικό να σεβόμαστε τη γλώσσα εμπλουτίζοντάς την συνεχώς με το γλωσσικό και εκφραστικό θησαυρό τής ‚αρχαίας μητέρας‛ της.
